9 Kasım 2012 Cuma

Minik Meleğim


     Hani benim minik bir kızım vardı. Kanatları eksikti sadece. Hatırladınız mı? İşte onun kanatları da oldu ve şık bir çerçeveyle birlikte canım arkadaşıma gitti. Aslında çok oldu sahibine vereli ama fotoğrafları benim servise giden netbookumdaydı. Bayramda eşim üzerine bastı ve ekranı çatladı malesef. Serviste ekran için netbookun fiyatına yakın bir rakam isteyince biz de onu geri aldık ve evde bir köşeye kaldırdık. Henüz ne yapacağımı bilmiyorum.  Sabah resimleri flashbelleğe almak için yaklaşık 10 dk. uğraştım. Neyse konumuz bu değildi :)

     Bu çerçeveye eşliktesin diye bir de konserve kutusu boyadım. Ben resimlemek için kalem koydum içine ama ne olarak kullanmak istediği benim fındık arkadaşıma kalmış artık.
     Önce arkadaşlığımızı korusun diye melek işledim. Sonra çerçeve ve kutuyu boyadım, zımparaladım, eskittim. Hamurlar kabarttım, dekupaj yaptım. İçimden ne geliyorsa uyguladım onlara.Sahibi bunları beğendi. Peki ya siz ne dersiniz?

Hepinize iyi haftasonları diliyorum :))

13 yorum:

  1. çok şık olmuşlar beğendimmm

    YanıtlaSil
  2. Çok cici olmuşlar, ne güzel bir hediye, ne anlamlı bir anı :)

    Yalnız anlayamadığım, notbook un yerde ne işi var, eşin nasıl bastı üzerine, tüh tüüüüh :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Banu hanım. İşte işin o kısmında birazda benim suçum var. Sabah bilgisayar yatağın üzerindeydi ve ben yatağın örtüsünü düzeltmek için onu yere koydum. Sonra orada unutmuşum. Daha sonrası ise malum :(

      Sil
  3. çok güzel olmuş şekerim ellerine sağlık...
    SEVGİLER...bende beklerim
    http://ozlemtuana.blogspot.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Özlem hanım. Bende sizi ziyarete geliyorum :)

      Sil
  4. benim hiç sabrım yok bu tarz kaneviçe işlerine falan ama yapanları takdir ediyorum!
    bu minik kızın şekli de rengi de çok hoş olmuş
    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim ve Kanaviçe hakkında son derece hakılısınız Duygu hanım. Biraz sabır işi. Ama ben en çok akşamları televizyon izlerken yavaş yavaş işlemeyi seviyorum. Belki sizde 1-2saatte biten küçük ve tek renk modelleri deneyebilirsiniz :)

      Sil
  5. El emeği göz nuru bu olsa gerek, bir de büyük sabır,harika olmuş ellerinize sağlık :) sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim Süreyya hanım :)

      Sil
  6. Öncelikle çok etkilendiğimi belirtmek isterim. Saatlerdir blogunuzu inceliyorum. Hepsi birbirinden güzel eserler, orijinal fikirler. Elimde 2 tane metal kutu var, bunları dekupaj yöntemi ile canlandırmak istiyorum. Ancak aklımdaki renk ve doku sizin bu eserinizdeki gibi, eskitme bakırımsı bir renk. Siz yukarıda "önce boyadım, zımparaladım, eskittim. Hamurlar kabarttım, dekupaj yaptım" demişsiniz, boyadıktan sonra neden zımpara yaptınız? Eskitme işlemini nasıl yapıyorsunuz? Zımparayı bildiğimiz zımpara kağıdı ile mi yaptınız ve son olarak hangi ren boya ile bu rengi buldunuz, marka ya da model tavsiye ederseniz beni çok mutlu edersiniz.

    Bu arada bu yaşıma kadar böyle bir şeyden haberdar değildim. Sadece iş yerimde çekmecemde bugün kahve tenekesi görünce, bunu nasıl değerlendiririm düşüncesi ile google üzerinde aramalar yaptım ve nihayet sizin bu güzide eserlerinizle bir objeye nasıl can verilir sorusuna cevap buldum, sizi buldum.

    Nihayetinde bende bi tane yapmaya karar verdim, nelere dikkat etmeliyim bilmiyorum, hangi boya almalıyım, nasıl bir ortamda çalışmalıyım, püf noktaları nedir gibi sorular hala kafamda ama bunları size sorup sizi bunaltmak istemediğimden dolayı sadece yukarıdaki sorularıma cevap vermeniz benim için çok faydalı olacaktır.

    Cevabınızı şimdiden sabırsızlıkla bekliyor ve bu güzelliklerin devamını diliyorum.

    YanıtlaSil