YAŞAMAK...

YAVAŞ YAVAŞ ÖLÜRLER
Yavaş yavaş ölürler
Seyahat etmeyenler,
Yavaş yavaş ölürler okumayanlar,
Müzik dinlemeyenler,
Vicdanlarında hoşgörmeyi barındırmayanlar.
Yavaş yavaş ölürler
İzzet-i nefislerini yıkanlar
Hiçbir zaman yardım istemeyenler.
Yavaş yavaş ölürler
Alışkanlıklara esir olanlar,
Her gün aynı yolları yürüyenler
Ufuklarını genişletmeyen ve değiştirmeyenler
Elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile girmeyen
Veya bir yabancı ile konuşmayanlar.
Yavaş yavaş ölürler
İhtiraslardan ve verdikleri heyecanlardan kaçınanlar,
Tamir edilen kırık kalplerin gözlerindeki pırıltıyı
Görmek istemekten kaçınanlar.
Yavaş yavaş ölürler
Aşkta veya işte bedbaht olup istikamet değiştirmeyenler,
Rüyalarını gerçekleştirmek için risk almayanlar
Hayatlarında bir kez dahi mantıklı tavsiyelerin dışına çıkmamış olanlar.
YAVAŞ YAVAŞ ÖLÜRLER!!!

Şili'nin Nobel ödüllü şairi Pablo NERUDA

Bu sabah gazetede Ali Eyüboğlu'nun yazısında okudum bu şiiri. Farklı duygular uyandırdı bende. Her insana bir kez veriliyor yaşama şansı. Acaba yaşamak yerine yavaş yavaş ölüyormuyuz bazılarımız...

Doyasıya yaşamak dileğiyle...